جستجو
فارسی
  • English
  • 正體中文
  • 简体中文
  • Deutsch
  • Español
  • Français
  • Magyar
  • 日本語
  • 한국어
  • Монгол хэл
  • Âu Lạc
  • български
  • Bahasa Melayu
  • فارسی
  • Português
  • Română
  • Bahasa Indonesia
  • ไทย
  • العربية
  • Čeština
  • ਪੰਜਾਬੀ
  • Русский
  • తెలుగు లిపి
  • हिन्दी
  • Polski
  • Italiano
  • Wikang Tagalog
  • Українська Мова
  • دیگران
  • English
  • 正體中文
  • 简体中文
  • Deutsch
  • Español
  • Français
  • Magyar
  • 日本語
  • 한국어
  • Монгол хэл
  • Âu Lạc
  • български
  • Bahasa Melayu
  • فارسی
  • Português
  • Română
  • Bahasa Indonesia
  • ไทย
  • العربية
  • Čeština
  • ਪੰਜਾਬੀ
  • Русский
  • తెలుగు లిపి
  • हिन्दी
  • Polski
  • Italiano
  • Wikang Tagalog
  • Українська Мова
  • دیگران
عنوان
رونویس
برنامه بعدی
 

استاد اعظم چینگ های (وگان) درباره اثرات زیان آور گوشت می گویند، قسمت ۱۷- استثمار و بهره کشی از درماندگان

جزئیات
دانلود Docx
بیشتر بخوانید
گوشت تنها محصول استثماری نیست که انسانها از حیوانات بی دفاع بدست می آورند. محصولات متعدد دیگری هم هستند که انسانها از حیوانات گرفته و استفاده میکنند و میپوشند، مانند عسل، لانه ی پرستو، صفرای خرس، چرم و تمام انواع خز. متأسفانه، انسانها تقریبا تمام گونه های حیوانات را استثمار کرده اند. استاد اعظم چینگ های این اقدامات بی رحمانه را در بسیاری از سخنرانی هایشان محکوم کرده اند.

ما از طریق فیلمهای مستند آگاه هستیم که صنعت خز باعث شدید ترین رنج به حیوانات می شود، و آن حیوانات میتوانند فقط بخاطر محصولات چرمی کشته شوند. ما همچنین می بینیم که جمع کردن پرها از پرندگانی مانند غازها و پشم از گوسفندان با بیرحمی همراه است. از تولید یا فروش پوشاک مربوط به محصولات دارای خز، پر، پشم و یا چرم، چقدر اجر از دست می رود؟ متشکرم، استاد.

وقتی حتی اصلا اجری نداریم، چرا دربارۀ از دست دادن اجر صحبت کنیم؟ منظورم اینست ما فقط میتوانیم دربارۀ انباشتن گناهان صحبت کنیم. اما "از دست دادن اجر"، شیوۀ مهربانانۀ بیان آن است. اگر اجری داشته باشیم مقدار زیادی از آنرا دست میدهیم. و اگر نداشته باشیم، بهای بسیار، بسیار سنگین آنرا پرداخت خواهیم کرد. بله. هر چیزی که باعث رنج حیوانات بشود - بخاطر خز، گوشت، بخاطر پشم، چرم، هر چیزی شبیه به آن - موجب عواقب "کارما"یی خیلی خیلی بدی خواهد شد، و ما باید بهای سنگین آنرا با رنج خودمان، بپردازیم. (بله. متشکرم، استاد.)

من در زدن یک فوک با چماق یا کوبیدن بر سر یک روباه، برای اینکه آنرا به خودتان آویزان کنید هیچ چیز زیبایی نمی بینم. خدای من، ما خیلی چیزها داریم (درست است.) که نیاز نداریم... بله، خیلی چیزها را میتوانیم بپوشیم، بدون اینکه نسبت به دیگر موجودات بی دفاع، انقدر بیرحم باشیم. این وحشتناک است. حتی فکر کردن دربارۀ آن واقعا در شان ما نیست.

در جهان مان، اگر ما کسی را بکشیم، به آن میگویند "قتل"، "کشتن". و آنوقت باید به زندان برویم. اما ما میلیاردها، تریلیونها، زیلیون ها حیوان را هر روز می کشیم، و هیچکس ما را به زندان نمی اندازد. جالب نیست؟ و حیوانات بی دفاع هستند! آنها هر روز با ترس در کنار ما زندگی میکنند. چطور ممکن است؟ چطور ممکن است که جهانی مانند این باشد؟ چطور ممکن است ما خودمان را به چنین موجودات ترسناک و شروری تبدیل کنیم که تمام موجودات دیگر از ما بترسند!

ما بر کل جهان تسلط داریم، محل زندگی شان را از آنها میگیریم، و باعث میشویم که هر روز بخاطر جهان شان بترسند- همه ی مخلوقات دیگر. و حتی خودمان.
بیشتر تماشا کنید
همه قسمت‌ها  (17/20)
بیشتر تماشا کنید
آخرین ویدئوها
2024-11-20
90 نظرات
به اشتراک گذاری
به اشتراک گذاشتن در
جاسازی
شروع در
دانلود
موبایل
موبایل
آیفون
اندروید
تماشا در مرورگر موبایل
GO
GO
Prompt
OK
اپلیکیشن
«کد پاسخ سریع» را اسکن کنید یا برای دانلود، سیستم تلفن را به درستی انتخاب کنید
آیفون
اندروید